Krioterapia

Krioterapia - zmniejsza spastyczność mięśni, zmniejsza obrzęk, sprzyja lepszej przemianie materii, eliminuje nagromadzone metabolity, poprawia krążenie w naczyniach chłonnych, pobudza układ odpornościowy, zmniejsza sztywność poranną, zwiększa zakres ruchomości stawów, zwiększa tolerancję wysiłku fizycznego, zmniejsza ból.

W kriostymulacji miejscowej stosuje się urządzenia, które zmieniają ciekły azot w kriogent gazowy (parę azotową o temperaturze wrzenia -195,8°C). W naczyniu dewara napełnionym ciekłym azotem znajduje się grzałka, która umożliwia uzyskanie pary azotu i poprzez sterownik doprowadzana jest do krioaplikatora. Fizjoterapeuta kieruje przy pomocy krioaplikatora strumień par ciekłego azotu bezpośrednio na schładzaną okolicę ciała pacjenta. Optymalizacja zabiegu możliwa jest poprzez zmianę odległości krioaplikatora od ciała pacjenta, szybkości przemieszczania krioaplikatora oraz czasu trwania zabiegu. Dobór odpowiedniej techniki zabiegu zależy od schorzenia, stanu ogólnego i miejscowego chorego oraz okolicy ciała poddawanej ekspozycji.

Zastosowanie krioterapii miejscowej:

  • urazy po złamaniach i stłuczeniach,
  • oparzenia - zdejmowanie szoku termicznego,
  • rehabilitacja pooperacyjna,
  • choroby reumatyczne i zwyrodnieniowe,
  • nadmierne napięcie mięśniowe, spastyczność,
  • zespoły bólowe, nerwobóle,
  • obrzęki, nadwaga i otyłość (przyspiesza metabolizm komórkowy),
  • kosmetyka - cellulitis.